leve de vrijheid

Het is alweer een jaar of vijf geleden dat ik met een groepje mensen Roemenië bezocht. Tijdens het zien (en ruiken) van de armoede daar heb ik geregeld gedacht hoe geweldig blij ik ben dat ik in Nederland mag wonen. Diezelfde gedachte komt boven zodra ik word geconfronteerd met nieuwsberichten over natuurrampen, christenvervolging, gebrekkige gezondheidszorg in armoedegebieden, vluchtelingen voor oorlogsgeweld, onderdrukking van vrouwen en ga zo maar door. Al deze dingen overdenkend zijn er maar weinig plaatsen op deze wereld waar de kwaliteit van leven beter is dan in Nederland. Nu staan Nederlanders over het algemeen bekend als klagers. Ik geef toe dat het Nederlandse weer daar ook vaker aanleiding voor geeft dan de weersomstandigheden elders in de wereld, maar laten we eerlijk zijn, we hebben het aan onze vrijheid te danken dat we mogen klagen! Er zijn landen genoeg in de wereld waar niet eens ruimte is om je klachten te uiten.
Nederland is een land van vrijheid! We kennen vrijheid van godsdienst. Dat betekent dat ik alle ruimte krijg om christen te zijn, daar over te schrijven en te praten met wie ik wil. Dat betekent ook dat een ander een niet-christen mag zijn, of een anders-gelovige en daar over mag schrijven en praten met wie hij wil. Dat hoort bij vrijheid van godsdienst.
Nederland is een land van vrijheid van meningsuiting. Dat betekent dat ik over welk onderwerp dan ook een mening mag hebben. En voor ieder ander met een andere mening dan ik geldt hetzelfde.
Nederland is democratisch. Dat wil zeggen dat in feite de meerderheid bepaalt wat er gebeurt. In een dergelijk systeem kan het dus gebeuren dat er dingen besloten worden waar ik moeite mee heb, omdat ze bijvoorbeeld ingaan tegen mijn geloofsovertuiging of ethische overtuiging. Dat is lastig, maar dat hoort bij een democratische samenleving. En soms gebeurt het ook dat er beslissingen genomen worden door de meerderheid waar ik wel blij mee ben en anderen niet. Dat hoort er allemaal bij.
Nederlanders zijn met elkaar een tolerant volkje. We hebben geleerd met al die verschillende opvattingen om te gaan. Naar mijn mening kunnen we alleen op die manier functioneren als er een basishouding is van respect voor elkaar. Ik zal respect moeten hebben voor andersdenkenden, andersdenkenden zullen respect moeten hebben voor mij. En met elkaar zullen we respect moeten opbrengen voor de door onszelf gekozen overheid en andere gezagsdragers.
Nu worden we de laatste tijd steeds vaker geconfronteerd met veelal allochtone jongeren die als vlogger hun vrijheid misbruiken door respectloos om te gaan met hun medemens. Waarschijnlijk hebben deze jongeren nog niet goed begrepen wat het betekent om een land te zijn van vrijheid, mogelijk omdat zij zelf afkomstig zijn uit een land waar nauwelijks sprake van vrijheid van meningsuiting of godsdienst is. Maar het moet me ook van het hart dat steeds vaker autochtone Nederlanders, als reactie, van een respectloze houding blijk geven via sociale media. Het lijkt normaal geworden te zijn om te schelden op asielzoekers, joden, christenen, moslims, homo’s, supporters van andere voetbalclubs (Ajax supporters worden ‘neusjes’ genoemd als verwijzing naar het joodse volk), kortom naar iedereen die andere voorkeuren heeft dan jijzelf hebt. En daarbij wensen de partijen elkaar de meest enge ziektes toe. Woorden die je meestal niet recht in iemands gezicht zegt, maar wel veilig achter je toetsenbordje. Mensen die zichzelf verlagen tot het gebruik van dergelijke woorden zou ik bijna willen uitnodigen om mee te gaan naar een hospice om te zien wat het is om met een dergelijke ziekte te moeten dealen. Ik houd van vrijheid. Maar ik houd niet van misbruik van onze vrijheid. Onze vrijheid kan alleen gewaarborgd blijven als we met respect blijven omgaan met elkaar. Als we dat kunnen opbrengen dan hebben we als Nederlanders en medelanders niets te klagen. Nou vooruit …..alleen af en toe over het weer dan.

---