 Na een zomer waar maar geen eind aan wilde komen lijkt nu toch eindelijk de herfst te zijn aangebroken. En gelukkig, nu het echt afgelopen is met de lange avonden buiten zitten kunnen we ons binnenshuis weer kostelijk vermaken voor de buis, want ook dit seizoen zijn er weer een vijftal boeren naarstig op zoek naar de liefde van hun leven.
En het Nederlandse volk vindt het weer schitterend. Gaat het de goedzak Jaap, de giechelende Michelle, de stotterende Wim, de onzekere Steffi en de eigenwijze Marnix lukken om iemand te vinden om het leven mee te delen? Tijdens de uitzendingen zien we de altijd weer invoelende Yvonne met haar blonde labradoodle heen en weer reizen tussen de boeren om te horen of er al iets merkbaar is van vlinders in de buik. “Voel je al iets” is dan ook één van de meest gestelde vragen. Soms lijkt er inderdaad sprake te zijn van verliefdheidskriebels, maar helaas komt er voor sommige gasten, die zo hoopvol aan het programma begonnen, al snel een eind aan hun dromen en komen ze niet veel verder dan een paar keer helpen bij het uitmesten van de stallen. Op het moment dat ik dit schrijf is nog niet bekend wie de gelukkigen zijn die overblijven. We blijven het met spanning volgen of er in de verschillende stallen vlindertjes zullen heen en weer fladderen tussen de boeren en hun aan de haak geslagen dates. Hoewel er best wat valt aan te merken op de manier waarop de voorselectie plaatsvindt schijnt het merendeel van ons volk, gezien de kijkcijfers, een programma als dit wel te waarderen. En tussen de uitzendingen in is het bij velen dan ook hèt onderwerp van gesprek: wie gaat de volgende afvaller worden? Ieder heeft zo zijn of haar mening over de potentiële liefjes van de boeren. Boer zoekt vrouw brengt haarscherp aan het licht hoe er tegenwoordig over liefde gesproken wordt. Liefde wordt gezien als een gevoel dat je voor iemand hebt. Een vonkje, een lichtje, een vlindertje in je buik. Maar naar mijn bescheiden mening wordt op deze manier geen onderscheid meer gemaakt tussen liefde en verliefdheid. Yvonne is op zoek naar verliefdheid. Liefde is wat anders! Liefde is een radicale keuze om de ander te dienen. Liefde is jezelf wegcijferen en je inspannen om het die ander naar de zin te maken. In huwelijksdiensten leg ik regelmatig dit verschil tussen liefde en verliefdheid uit. Laten we voor de duidelijkheid de twee begrippen maar niet door elkaar halen. Liefde kun je aan iemand beloven, verliefdheid niet. Omdat liefde een keuze is en verliefdheid slechts een gevoel. Een gevoel dat zo maar kan verdwijnen. Maar als liefde als keuze voor elkaar de basis onder je relatie is, dan kan de liefde het best verdragen dat de vlindertjes af en toe even minder voelbaar zijn, maar je zult ook zien dat er geregeld als vanzelf weer vlindertjes van verliefdheid aan komen fladderen. Het onderscheid tussen beide woorden komt bij de vragen van Yvonne, in de stallen van de Nederlandse boeren, niet altijd duidelijk naar voren. Daarvoor moet je waarschijnlijk in een andere stal zijn. Een stal in het verre Bethlehem waar aan het begin van onze jaartelling een bijzonder Kind het levenslicht zag. Zijn komst was pas een daad van èchte liefde. Een keuze om zichzelf radicaal te geven voor de ander. Niet omdat Hij vlindertjes in z’n buik had van die altijd weer bij Hem weglopende mensenmassa maar omdat Hij het niet over z’n hart kan krijgen om zijn mensen aan hun lot over te laten. Daarvoor gaf Hij de veiligheid van de hemel op en werd hier op aarde een arme timmermanszoon. Daarvoor ging Hij de onderste weg. Een weg die zou uitlopen op het door God en mens verlaten ondergaan van een afschuwelijke marteldood. Die onvoorwaardelijke, gunnende, liefde heeft Zijn hele doen en laten getypeerd. Een liefde, die ook voor onze onderlinge relaties tot voorbeeld mag zijn. Als zulke gevende, gunnende liefde de relaties van onze Nederlandse boeren zal gaan doortrekken dan kun je er op rekenen dat er als gevolg van hun toewijding aan elkaar ook in hun stallen nog heel wat vlindertjes zullen heen en weer fladderen.
0 Comments
|
