 Zoals velen van u wel zullen weten kom ik uit, wat men noemt, ‘een muzikaal nest’. Mijn jongste zusje bijvoorbeeld heeft ooit in 2003 aan het Eurovisiesong-festival meegedaan als Esther Hart. U begrijpt dat dit haar artiestennaam is, in werkelijkheid heet ze, net als ik, gewoon Hartkamp. Maar ook mijn vader, mijn beide broers en m’n andere twee zussen, hebben duidelijk nogal wat muzikale kwaliteiten meegekregen en ook de kinderen van mijn broers en zussen zijn bijna allemaal behoorlijk muzikaal. Zo heeft onze familie, met de aangetrouwden meegeteld, al 7 mensen opgeleverd die een conservatoriumopleiding hebben gedaan. Vanwege die muzikaliteit hebben we als familie de leuke gewoonte om ieder jaar op 1 januari samen te komen voor een familiemuziekdag. Oud tot jong neemt dan z’n muziekinstrument mee. Gelukkig schijnt er zelfs bij mij nog wel wat muzikaliteit latent aanwezig te zijn, want onze eigen kinderen hebben het wel meegekregen en bespelen allemaal een instrument en dat onze tweede dochter Mirjam mooi zingt hebben de VEG-ers tijdens de Israëlzondag wel gehoord.
Nu heb ik nooit echt geleden onder het feit dat ikzelf bij het uitdelen van de muzikale gaven niet vooraan heb gestaan. Ik troost me met de gedachte dat ik ook de enige was in ons gezin die behoorlijk kon voetballen en onder het WZC legioenbekendheid kreeg als ‘de schere’ vanwege de vloeiende schaarbeweging waarmee ik menig verdediger op het verkeerde been wist te zetten. Zowel in het ouderlijk huis waar ik vroeger opgroeide als in ons gezin nu ben ik de enige die geen noten kan lezen of op de maat kan klappen. Mijn kinderen adviseren me ook altijd om tijdens het meezingen in de kerkdienst niet met m’n vingers op de kansel te trommelen, omdat dan wel heel pijnlijk mijn gebrek aan ritmegevoel aan het licht komt. Maar nu wordt alles anders! Tijdens de Aangepaste Dienst,waar het mannenkoor van Groot Schuylenburg optrad, kreeg de dirigent van het koor, Zwier van de Weerd, het spontane idee om zijn solopartij deze keer samen met mij als voorganger te zingen. Voordat ik tijd kreeg om zenuwachtig te worden was mijn eerste muzikale optreden een feit. En met enige trots mag ik wel zeggen dat het goed ging. Zo goed zelfs, dat er al enkele kerkenraadsleden zich afvroegen of ik wel al mijn werkzaamheden in de gemeente kan blijven doen, nu ik op het punt sta muzikaal door te breken. Sinds die tijd gonst het van de geruchten dat er grote veranderingen op handen zijn. Het lijkt het onderwerp van gesprek te zijn in heel Oldebroek en omstreken. Maar laat ik u gerust stellen, niets van dat alles is waar. Er hebben zich geen platenmaatschappijen of TV zenders gemeld.Ik ga er vanuit dat het bij een eenmalig optreden zal blijven. En omdat ik nog lang niet transfervrij ben zal ik mijn contract gewoon uitdienen.
0 Reacties
|
