 Inmiddels zal het onder het Vrije Evangelische Kerkvolk al wel bekend zijn dat deze voorganger een liefhebber is van het onvolprezen voetbalspel. Hoewel er tijdens de Europese Kampioenschappen weer volop de gelegenheid was om uren achtereen voor de buis te zitten, heb ik daar maar weinig gebruik van gemaakt. Het is en blijft voor ons Nederlanders maar moeilijk te verteren dat we niet van de partij zijn. Geen oranje vlaggen, versierde huizen, prullaria in supermarkten of toeterende auto’s. Niets van dat alles, onze jongens zijn er gewoon niet bij. Tegelijkertijd biedt de Nederlandse afwezigheid ook de gelegenheid om het een en ander wat meer van een afstandje te bekijken. Als neutrale kijker ervaar je dan dat de wedstrijden minder spannend zijn omdat het er toch niet toe doet wie er wint. De enige opwinding van betekenis zijn de incidentele hoogstandjes van de een of andere Portugese ijdeltuit, die hoe geniaal hij ook is, met zijn zelfingenomen trekjes de bewondering van deze neutrale kijker in ieder geval weer snel weet te verspelen.
Rondom de velden is echter meer te beleven. Russische hooligans gaan zich schandalig te buiten aan vechtpartijen en vernielingen. Voor niet-voetbal-liefhebbers koren op de molen en het zoveelste bewijs dat er een eind moet komen aan dergelijke geldverslindende evenementen. Wat een contrast met het gedrag van de Noord-Ieren. Via FB circuleren filmpjes van Noord-Ierse fans die vooral genieten en plezier lijken te hebben en zelfs vertederend een slaapliedje zingen voor een baby bij hen in een treincoupé. Zelfs de niet-voetbal-liefhebbers worden in hun diepste innerlijk geraakt. Zo kan het dus ook. Conclusie: of je een hooligan bent of een fan maakt een wezenlijk verschil voor het imago van de voetballerij. Aan dit voorbeeld moest ik denken nadat in Amerika een afschuwelijke moordpartij plaatsvond in een homobar. 49 Mensen vonden op tragische wijze de dood. Wat een waanzin, wat een verdriet voor de getroffen families. Tijdens de ter aarde bestelling, terwijl families en vrienden troost zochten bij elkaar, achtte een christelijke kerk het nodig om te demonstreren tegen homoseksualiteit. Wat mij betreft is de overeenkomst met de Russische hooligans treffend. De Russen maken slechte reclame voor het voetbal. Deze ‘hooligans’ doen dat voor het christendom. Mogen zij dan hun mening niet hebben? O jawel, maar de vraag is of de Grondlegger van de Kerk op dit moment blij is met een opgeheven wijsvingertje en of het te allen tijde in overeenstemming met Zijn karakter is om over het verdriet van rouwenden heen te walsen. Is gemeende compassie, oprecht meeleven en invoelende liefde niet de enige juiste reactie voor een Jezus-‘fan’ op zo’n moment? Niet jouw mening is nu van belang, maar de vraag hoe jij omgaat met mensen die een andere mening zijn toegedaan. Zo heeft de Grondlegger dat toch zelf voor gedaan tijdens Zijn aardse rondwandeling. Op het moment van de begrafenis sierde een regenboog de lucht boven de rouwende massa. Verschillende mensen geven aan die boog verschillende betekenissen. Wat mij betreft vooral een teken uit de hemel. “Ik ben er wel! Ook in dit verdriet mag ieder van jullie bij Mij terecht!” Naar aanleiding van deze gebeurtenis wil ik mezelf opnieuw die lastige vraag stellen: wat ben ik eigenlijk, een ‘hooligan’ of een ‘fan’? Ik hoop een ‘fan’. Maar eens te meer besef ik dat we met elkaar het gevaar lopen dat we in ons enthousiasme wel eens ‘hooligan’-trekjes vertonen? Het betweterige wijsvingertje is een valkuil. En onze snelle tong en (minder) overtuigende argumenten zijn niet altijd de juiste antwoorden op gestelde vragen geweest. Ik hoop oprecht dat de schade beperkt is gebleven. Ik wil in de eerste plaats Jezus-‘fan’ zijn. Zijn liefde trof me ooit tot in m’n diepste innerlijk. En sindsdien zit ik bij Hem in de leerschool om die liefde en compassie uit te delen. (Sorry, ik ben nog in opleiding, het gaat nog wel eens fout). Wij spreken in onze kerken graag over het Goede Nieuws. Hoe komt het toch dat onze leefwereld de christelijke boodschap steeds meer als slecht nieuws is gaan ervaren? Zou dat niet te maken kunnen hebben met de vraag of we ‘hooligans’ of ‘fans’ zijn? Ik zie uit naar de dag dat hooligans stoppen met het verzieken van het beeld van de voetbalwereld, want voetbal is en blijft een ontzettend leuk spelletje! Ik zie uit naar de dag dat christelijke ‘hooligans’ stoppen met het verzieken van het beeld van het christendom en dat we als echte ‘fans’ zichtbaar maken dat het Evangelie echt Goed Nieuws is!
0 Comments
|
