 Langzaamaan kruipt het jaar 2020 naar de eindstreep. Nog een paar blaadjes op je scheurkalender en het jaar bereikt z’n einde. Het jaar 2020 zal ongetwijfeld de geschiedenisboeken ingaan als het jaar van de pandemie, het jaar van de anderhalve meter, de mondkapjes, de lege kerken en nog een heleboel andere ongemakken.
Voor sommigen zal de impact nog veel groter zijn geweest: het jaar dat een geliefde heel ziek werd of misschien zelfs overleed, het jaar van de eenzaamheid, het jaar van de hectiek op de IC afdeling, of het jaar dat je je baan verloor. Maar ook in het jaar van de pandemie zal er weer Kerst gevierd gaan worden. En net zoals alles anders gaat dit jaar, zal het met Kerst ook wel anders gaan. In onze Vrije Evangelische Gemeente kennen we het gebruik om op Kerstochtend twee bomvolle kerkdiensten te houden. Dat zal dit jaar zeker niet kunnen doorgaan. Waarschijnlijk zal er nu één dienst worden gehouden en zal het aantal bezoekers zeer beperkt zijn. Bovendien zal de bijdrage van anderen in de dienst minimaal moeten zijn. Geen koor, geen grote groep blazers, geen combo, geen massaal ‘Ere zij God’ met van emotie overslaande stem en het kippenvel op je rug. Na negen maanden lang geconfronteerd te worden met wat allemaal niet kan, proberen we met kunst en vliegwerk te doen wat wèl kan. Eerlijk is eerlijk, dat vraagt soms een bewuste keuze van om-denken. Voor je het weet laat je je meesleuren in je negatieve gevoelens. Het ging er allemaal wel wat sobertjes aan toe dit jaar. En bij ieder van ons zijn er wel feestjes, vakanties, muziekevenementen en sportwedstrijden door de neus geboord. In de media wordt steen en been geklaagd over wat ‘ze’ ons allemaal afgepakt hebben. En ‘ze’ dat zijn dan mensen die keihard hebben gewerkt om met minimale kennis de burgers in ons land door middel van impopulaire maatregelen toch zo goed en zo kwaad als het gaat te beschermen. Het was geen makkelijk jaar. Wat dat betreft is de kerk dit jaar ook wel op de proef gesteld. Of misschien moeten we wel zeggen dat door deze situatie ons geloof op de proef is gesteld. Want eerlijk is eerlijk, die vaste vormen waarin ons gelovig-zijn gegoten is, is alleen maar de buitenkant, de verpakking. En nu de verpakking verdwijnt komt het werkelijk op de binnenkant, de inhoud aan. Ik merk bij mezelf en bij anderen dat het gevaar van ‘geestelijk indutten’ reëel is. Misschien is Kerst wel het moment om wakker te worden. Voorheen heb ik vaak mensen horen verzuchten dat de toeters en bellen van het Kerstfeest de werkelijke betekenis ervan in de weg staan. Wellicht kan het jaar van de pandemie ons dan nu helpen om het eindelijk eens anders te doen en deze keer te focussen op de echte betekenis van Kerst. Geen nep-Klaas in een arrenslee. Zelfs niet de romantiek van het Kindeke in de kribbe in een gezellig stalletje met schapen, vergezeld door een os en een ezel die rechtstreeks uit Jesaja 1:3 zijn weggelopen. Nee, de werkelijke betekenis van Kerst is de rauwe werkelijkheid dat het nodig was dat de Eeuwige zelf afdaalde in deze op drift geraakte wereld. Kerst is de hemelse D-day. De Koning zet ‘voet aan wal’. Nog even en dan zal de vijand het onderspit gaan delven. Het Koninkrijk breekt door en wij worden opgeroepen om bij deze Koning aan te sluiten en met Hem mee te gaan doen. Zijn optreden was de strijd aangaan met het kwaad in al zijn facetten. Zijn genezingen en wonderen zijn richtingaanwijzers naar de definitieve overwinning op de dag dat het Koninkrijk er ten volle zal zijn en op Golgotha vond de allesbepalende veldslag plaats: Jezus Overwinnaar! Ach, misschien moet het inderdaad allemaal een beetje minder dit jaar, maar wat stelt het voor als je weet dat er een dag komt dat we met z’n allen aan een rijk gevulde tafel zullen zitten waarmee ons eigen Kerstdiner in schril contrast zal staan. Want de Koning zelf zal ons daar welkom heten. En kijk eens om je heen wie daar nog meer zitten. Eén grote reünie zal het worden samen met allen die ons zijn voorgegaan en ook zo naar dit moment hebben uitgezien. Het wordt anders, het wordt beter. Niks anderhalve meter, niks enge ziekten, niks samenzang-verbod. We zullen juichen, zingen, dansen misschien wel, samen als Gods familie, omdat we weten dat het Kind in de kribbe voor alle eeuwen de Koning der koningen zal zijn! Gezegende Kerstdagen gewenst.
0 Comments
|
