ik ben d'r weer

 Het is alweer ruim een jaar geleden dat ik moest beginnen met een chemokuur en een hormoonkuur om de ziekte die mijn lijf plaagt te bestrijden. Er brak een lastige tijd aan die behalve al mijn hoofdhaar ook heel veel energie kostte. Zelfs het ontvangen van een bezoekje van een uur dwong me, tot m’n frustratie, om na dat uur gestrekt te gaan op de bank.
Het duurde maar liefst zeven maanden voordat ik weer enigszins het gevoel had dat ik van achter de geraniums tevoorschijn kon komen. Ik schreef in een vorige column al over de geweldige uitvinding van de e-bike die me de gelegenheid bood om er samen met vrouwlief op uit te trekken. Ineens zag het leven er weer wat rooskleuriger uit.
Tot juni had ik tot mijn spijt geen andere keus gehad dan alle preekbeurten die gereserveerd stonden te annuleren. Maar vanaf die maand wilde ik het maar wat graag weer gaan proberen. En jongens, wat ben ik dankbaar dat het steeds beter gaan. De eerste paar keren was na afloop van de dienst nog een middagdutje noodzakelijk, maar inmiddels kan ook deze powernap zonder problemen achterwege blijven. Met andere woorden: ik ben d’r weer.
Tijdens mijn afscheidsdienst van de VEG Oldebroek zong dochter Mirjam het lied van Sela ‘Gods verhaal gaat door’ en dat was ook mijn verlangen. Ik ben blij dat er weer een opvolger gevonden is in onze gemeente. Maar daarnaast wilde ik als pensionado ook graag een kleine bijdrage blijven leveren aan het doorgeven van ‘Gods verhaal’ door met een zekere regelmaat in allerlei kerkelijke gemeenten voor te gaan. Hoe teleurstellend was het toen de gezondheidsperikelen roet in het eten gooiden en hoe blij kun je zijn als het eindelijk weer mogelijk is om hier en daar een kansel te bestijgen. Voor alle duidelijkheid, ik ben niet hersteld, maar de ziekte is voor nu onder controle en het gaat naar omstandigheden goed. Helemaal de oude zal ik niet worden. Ik hoop dat het me gegund wordt om hier nog een poosje mee door te gaan. En daar zijn verschillende redenen voor. Wie mij een beetje kent weet dat ik graag onder de mensen ben. Ook sta ik graag op het podium en geniet ik van het spreken in het openbaar. Bovendien zou het me blij maken als het geloof van de luisteraars erdoor opgebouwd wordt en last but not least, hoop ik dat m’n Hemelse Vader er ook blij mee is dat ik d’r weer ben en ‘Zijn verhaal’ ook via mij doorgaat.  

---